تفكر واگرا ابزاري براي خلاقيت دانشجويان معماري

امروزه یكی از شاخص های رشد و ارتقای علمی در هر كشوری، شكوفایی و تجلی خلاقیت مردمان آن است. از این رو جوامعی كه بتوانند خلاقیت را در میان شهروندان خود احیا و شكوفا سازند، از میزان قابل توجهی رشد و توسعه علمی برخوردار خواهند شد و بر عكس به هر میزان كه به پرورش خلاقیت دركشوری كم توجهی گردد، ركود علمی، صنعتی و فرهنگی برای آن جامعه دور ازانتظار نخواهد بود.و با توجه به اینكه ساختمان های موجود در یك شهر عمده ترین و اصلی ترین عناصر در خلق سیمای شهری محسوب می شوند كه می توانند به طور مستقیم و غیر مستقیم بر روح و روان شهروندان و همچنین میزان خلاقیت آنها وبه دنبال آن در به وجود آمدن شهری خلاق تاثیر بگذارند، لذا در اینجا به نقش و اهمیت هر چه بیشتر معماران و لزوم پرورش خلاقیت در آنها به عنوان خالقان اصلی سیمای شهر پی می بریم.از آنجا كه خلاقیت و راههای پرورش آن مفهومی بسیار گسترده و وسیع دارد كه ذكر تمامی آنها در این مقاله مختصر نمی گنجد، لذا در تحقیق حاضر كه به روش تحلیلی كتابخانه ای انجام شده، سعی بر آن شده است كه بیشتر به بررسی یكی از ابعاد مهم آن كه گانیه آن را نوعی حل مساله و گیلفورد آن را بر اساس تفكر واگرا تعریف كرده است بپردازیم.