بررسي شاخص هاي رشد هوشمند اسلامي در حوزه مركزي شهر مشهد

گسترش سریع شهر ها یكی از مهمترین مو ضو عات اساسی شهر سازی در كشور های در حال تو سعه و توسعه یافته است كه این الگوی رشد بعد از جنگ دوم جهانی به صورت پراكنش شهری بوده است و سیاست های شهری و مسائل زیست محیطی را تحت تا ثیر قرار داده است ؛ لذا نگاه برنامه ریزان به سمت توسعه پایدار و رشد هو شمند برای كاهش توسعه بدون برنامه و پراكندگی نا معقول شهر ها آمده است. هدف از این پژوهش تطبیق شاخص های شهر اسلامی ایرانی با ایده جهانی رشد هو شمند است كه اصول مشترك آن در حوزه مر كزی شهر مشهد مورد بر رسی و تحلیل قرار می گیرد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد و برای گردآوری داده ها از روش كتابخانه ای و بررسی های میدانی و همین طور با متخصصان فعال در این زمینه مصاحبه و گفتگو شده است. نتایج حاصل از این تحلیل ها نشانگر این می باشد كه پایه ایده توسعه پایدار و رشد هوشمند مثل فشردگی ؛ واحد همسایگی، حفاظت از فضای سبز، مشاركت و.... در اصول معماری شهری اسلامی ایرانی نمود كامل داشته و به صورت فشردگی شهرها ، محله، باغ ایرانی ،وقف، پیمون و ... بوده است لذا واكاوی و قابلیت كاربرد این اصول در شكل گیری مدل نوین رشد هوشمند اسلامی می تواند در طراحی پایدار ساختار موجود كلانشهر ها مو ثر باشد؛ همینطور در حوزه مركزی مشهد به لحاظ شاخص های زیست محیطی ؛ كالبدی و اجتماعی با ضوابط اسلامی ایرانی هماهنگ نیست و در راستای رشد هو شمند نمی باشد.