بررسي عدم قطعيت پارامترهاي مدل بارش - رواناب WetSpa با استفاده از روش مونت كارلو

بررسی و كمی كردن عدم قطعیت پارامترهای مدل های بارش- رواناب عمدتاً در دهه اخیر مطرح شده است و در حال حاضر یكی از چالش های مهم هیدرولوژی در سطح مجامع بین المللی به شمار می رود. علیرغم كاربرد آسان اكثر مدل های مفهومی بارش- رواناب، به علت تعداد زیاد پارامترها و عدم وجود درك فیزیكی از آنها، این مدل ها در مرحله واسنجی پارامترها با مشكل مواجه هستند. در تحقیق حاضر عدم قطعیت پارامترهای مدل WetSpa با روش مونت كارلو در حوزه آبخیز گرگانرود، استان گلستان بررسی گردیده است.WetSpa یك مدل توزیعی بر پایه GIS می باشد كه در مقیاس حوزه عمل كرده و برای پیشی بینی سیلاب و مدیریت حوزه آبخیز توسعه یافته است. مدل فیزیكی بوده و قادراست فرایندهای هیدرولوژیكی را به طور پیوسته در زمان و مكان شبیه سازی نموده و تعادل آب و انرژی را در هر سلول رستری برقرار نماید. عمده عدم قطعیت شبیه سازی مدل ها، ناشی از ساختار مدل و عدم تعریف صحیح پارامترها می باشد. بنابراین برای پیش بینی صحیح رواناب، عدم قطعیت پارامترها و به طبع عدم قطعیت پیش بینی ها باید مد نظر قرار گرفته شود. بكارگیری روش مونت كارلو برای تحلیل عدم قطعیت پارامترها منجر به تعیین محدوده مناسب تغییرات پارامترها گردید. نتایج حاكی از این بودند كه فاكتور تصحیح تبخیر و تعرق (Kep) كوتاهترین دامنه را دارا بوده و در نتیجه از حساسیت بالایی برخوردار است. در حالیكه فاكتور آب زیرزمینی اولیه (go) و ضریب روز- درجه بارش (Krain)،دارای بیشترین عدم قطعیت می باشند و از حساسیت كمی برخوردارند.