بررسي رابطه سكونتگاه هاي غيررسمي داخلي با امنيت شهري،نمونه موردي،محله آبكوه مشهد

امروزه یكی از چالشهای اساسی مدیریت و برنامه ریزی شهری امنیت در سكونتگاه های غیررسمی است . این سكونتگاه ها با گسترش افقی شهرها در سالهای اخیر به وجود آمده است. رشد كلانشهر مشهد در سالهای اخیر باعث شده است كه تعدادی از روستاهای موجود در اطراف شهر جزئی از استخوان بندی اصلی شهر شده و عدم تطابق ساختار این نوع بافت با بافت اطراف و سایر نقاط شهر و ناكارآمدی آن، سبب بروز مشكلات اجتماعی، اقتصادی و كالبدی بسیاری شده است. قلعه آبكوه نمونهای از این نوع بافت در سطح شهر مشهد میباشد. فقر، آسیبهای اجتماعی، بزهكاری و كاهش امنیت ازجمله مشكلاتی است كه در این محله نمود پیداكرده است. فرضیه اولیه در بررسیهای انجامشده بر مبنای وجود ناامنی حاصل از محیط كالبدی نامناسب استوار است. هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر عوامل كالبدی و اجتماعی بر امنیت بافت قدیمی آبكوه میباشد. بدین منظور سعی بر آن شده است كه با تأكید بر اهمیت امنیت اجتماعی و نظارت اجتماعی موجود در این بافت، میزان امنیت محله تعیین گردد. روش بكار گرفتهشده نیز برداشت های میدانی از محیط كالبدی و استفاده از پرسشنامه برای ساكنین محله میباشد. نتایج بهدستآمده از مشاهدات كالبدی نشاندهنده وجود مناطق ناامن در محله و آمارهای منتج از پرسشنامه ها حاكی از وجود امنیت در محله است. نتایج این تحقیق، فرضیه ابتدایی پژوهش را تا حدودی رد میكند و بیانگر وجود امنیت حاصل از نظارت اجتماعی در عین وجود عوامل كالبدی ، اجتماعی و اقتصادی نامطلوب در محله است. بدین ترتیب میتوان با تقویت روابط اجتماعی، اثر عوامل كالبدی را در امنیت شهری كاهش داد و از عوامل كالبدی در جهت ارتقا نظارت اجتماعی استفاده نمود.