جايگاه چشتيه در تصوف

چشتیه سلسله بسیار معروف از متصوفه است كه به چشت (قریه اي نزدیك هرات)منسوب است. مركز این طریقت در دوره اولیه به هندوستان انتقال یافته است، امیر خسرو دهلوي عارف قرن هفتم هجري به این طریقه تعلق دارد. بنابر روایات، سر سلسله چشتیه خواجه احمد ابدال بوده است. سوال اساسی در این پژوهش چگونگی تشكیل و جایگاه چشتیه در تصوف است. فرض اولیه برپیشگامی حسن بصري در این باب استوار است. این سلسله طی سده هاي هفتم تا نهم پیروانی در ایران داشته ولی عمده فعالیت این طریقت در هندوستان بوده است. برخی از پیروان چشتیه، خرقه خود را به حسن بصري از عرفاي اواخر قرن اول هجري می رسانند.این پژوهش به روش كتابخانه اي و با برسی منابع معتبر بجاي مانده از متصوفه انجام و مورد تحلیل قرار گرفته است .نتایج بدست آمده حاكی از آن است كه سلسله ي خلافت این طریقت به معین الدین چشتی(م 634 )و پیش از او به ابراهیم ادهم میرسد