بررسي آموزه هاي تربيتي عرفاني با تكيه بر مثنوي مصيبت نامه عطار نيشابوري

سرگردانی و ناآرامی روح بشر با وجود پیشرفتهاي فراوان علمی و مادي، بیانگر نیاز روح، به رجوع به اصل وجودي خویش و وصال به ذات پاك الهی است. عطار، از جمله عارفان شاعري است كه در بسیاري از آثارش، این موضوع را مورد توجه قرار داده است. وي در پی تربیت روح سرگردان انسانی براي رسیدن به معرفت الهی میباشد. عطار در مصیبت نامه، عرفان را در خدمت تربیت در آورده است، وي توحید ، طلب، ریاضت، عشق، فقر و فنا و... را به خدمت گرفته است تا سالك را در وصول به ذات پاك الهی، هدایت نماید. هدف این مقاله، استخراج و تحلیل نكات و مسائل تربیتی عرفانی موجود در مصیبت نامه است كه سبب وصال به معشوق حقیقی میگردد.