ظرفيت بهينه سازه هاي ذخيره و انتقال آب با احتساب هزينه هاي ثابت و اوليه اجرا (Fixed Costs) در تخصيص منابع آب در سطح حوضه آبريز

تعیین ظرفیت بهینه سازه های ذخیره و انتقال آب با توجه به هزینه بالای اجرای این پروژه ها، مستلزم درنظرگیری جوانب و اثرات مختلف مدیریت منابع آب در سطح حوضه آبریز می باشد. در بسیاری از طرحهای جامع منابع آب در سطح حوضه آبریز كه در برگیرنده احداث چندین سازه ذخیره و انتقال آب در مكانهای مختلف در سطح حوضه می باشند، بررسی تأثیر توأمان ساخت و یا عدم ساخت یك یا چند سازه در میزان تخصیص نیازها و نهایتاً سود خالص كل طرح، كه دربرگیرنده هزینه های اجرایی پروژه ها و سود ناشی از تأمین آب جهت مصارف مختلف می باشد، امری بسیار ضروری است . لحاظ نمودن این ویژگی در الگ وریتمهای بهینه سازی با توجه به محدودیتهای ظرفیت سازه ها بعنوان متغیرهای مسأله و هزینه های ثابت اولیه اجرای پروژه ها دارای مشكلات خاص خود از جمله ضرورت استفاده از متغیرهای دو مقداره (binary) و نتیجتا تركیباتی (combinatorial) شدن مدل بهینه سازی متناظر می باشد. در این مقاله، با استفاده از تلفیق مدل MODSIM و الگوریتم PSO ، مساله طراحی بهینه ظرفیت سازه های ذخیره و انتقال آب در بخشی از حوضه آبریز رودخانه سیروان مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین، بر اساس قابلیت های مدل توسعه داده شده، تأثیر احتساب نمونه ای از سناریوهای مختلف در مدیریت منابع آب در سطح حوضه آبریز بر روی ابعاد و ظرفیتهای بهینه سازه ها ارزیابی گردیده است. نتایج بدست آمده حاكی از كارایی مدل توسعه داده شده بعنوان یك سیستم پشتیبان در تصمیم گیری در حل مسایل مدیریت جامع منابع آب در سطح حوضه آبریز می باشد.