بررسي روشهاي بهبود كيفيت تصوير توسط كدينگ چند توصيفي مبتني بر MPEG-2

با پيشرفت شبكه هاي ارتباط جهاني، ارسال تصاوير ديجيتال و فشرده سازي آن اهميت پيدا كرده است. فشرده سازي تصوير قبل از ارسال يا ذخيره سازي انجام مي گيرد و تصوير در مقصد وافشرده مي شود. در هنگام انتقال تصوير، به دليل نويز كانال، مقداري از اطلاعات تصوير از دست مي رود. بنابراين كيفيت تصوير بازسازي شده پايين مي آيد. روشهاي گوناگوني جهت بهبود كيفيت فشرده سازي MPEG-2 وجود دارد كه از آنها مي توان به كدينگ چند توصيفي اشاره كرد. در اين مقاله از دو روش مكاني كدينگ چند توصيفي استفاده گرديده است. روش مكاني اول بدين صورت است كه ابتدا نمونه برداري اضافي انجام شده و سپس تصوير به تصاوير كوچك تر ( يك تصوير شامل بلوكهاي زوج و تصوير ديگر شامل بلوك هاي فرد) تقسيم شده و هر كدام در كانال هاي جداگانه اي رمز گذاري و منتقل مي گردند. در روش مكاني دوم هم اين افزونگي به تصاوير اضافه مي گردد. سپس تصوير به تصاوير كوچك تر ( يك تصوير شامل خطوط زوج و تصوير ديگر شامل خطوط فرد ) تقسيم شده و هر كدام در كانالهاي مجزا رمز گذاري و منتقل مي شوند. سيستم انتقال براي تصاوير متحرك در هر دو حالت شبيه سازي شده است. نتايج شبيه سازي نشان مي دهد كه در حالت استفاده از روش مكاني دوم بدون افزايش چشمگير نرخ بيت مي توان كيفيت بهتري داشت.