بررسي عوامل وموانع مشاركت بهره برداران در طرح هاي مشاركتي (موضوع تبصره ٧٦ قانون برنامه دوم

تبصره ٧٦ مصوب قانون برنامه دوم توسعه، با هدف تشويق مشاركت بهرهبرداران در طرحهاي توسعه منابع آب از سياستهاي اقتصادي- اجتماعي دولت جهت استفاده بهينه از منابع آب كشور است. در اين تحقيق عوامل و موانع اجراي اين طرحها، از سه بعد قانوني ، مديريتي و مشاركتي بررسي شدهاند. فرضيه عام تحقيق عبارتست از: ميزان مشاركت مردم در طرحهاي تبصره ٧٦ ، تابعي است از ويژگيهاي محيطي منطقه اجراي طرح، خصوصيات بهرهبرداران، مديريت شركتهاي آب منطقهاي، قانون تبصره ٧٦ (آئيننامه)، پنداشت بهرهبرداران از طرح، ويژگيهاي طرح و تعامل نگرش بهرهبرداران و كارگزاران. اين تحقيق از نوع پيمايشي و ابزار جمعآوري اطلاعات آن پرسشنامه ميباشد. دادههاي تجزيه و تحليل و علاوه بر آمار توصيفي از تحليل رگرسيون چندمتغيره نيز SPSS تحقيق با نرمافزار استفاده گرديدهاست. نتايج نشان ميدهد كه مفهوم مشاركت، نزد قانون، كارشناسان و بهرهبرداران متفاوت است. مهمترين تسهيلكنندههاي مشاركت از نظر كارشناسان، حياتي بودن آب براي مردم و حل مسائل و مشكلات مربوط به وثيقه، واز نظركشاورزان پيشرفت روستا و افزايش درآمد ميباشد. مهمترين موانع از نظر كارشناسان، وجود بدهيهاي قبلي مردم به بانك، بالابودن سود وام و پرهيز بهرهبرداران از تعهد به بانك، و از نظر بهرهبرداران، عدم اطمينان به امكان پرداخت اقساط وام در آينده، كوتاهبودن دوره بازپرداخت وام و عدمتطابق سهمالشركه با توان مالي است. در ارتباط با فرضيههاي تحقيق نيز، بين ميزان لحاظكردن آراء و شرايط مردم در اجراي طرحها، آموزش و اطلاعرساني، ميزان توجه به برنامهريزي و جلب مشاركت مردم رابطه معنيداري موجود است. همچنين بين سابقه فعاليت كشاورزي، خصوصيات روانشناختي، وضعيت اقتصادي و پنداشت بهرهبرداران از طرحها (از جنبههاي مزيت نسبي، آزمونپذيري، سازگاري و پيچيدگي) با ميزان مشاركت آنها رابطه معنيداري وجود دارد.