بهبود رفتار سازه هاي نامنظم در ارتفاع با استفاده از توزيع ارتفاعي ميراگرهاي ويسكوز

هدف از این تحقیق بررسی اثرات منفی نامنظمی در ارتفاع در سازههاي موجود و راه حلهاي كاهش این اثرات منفی در سازههاي فوق می باشد.به همین منظور سه سازه فولادي ده طبقه كه هر كدام در طبقه ششم داراي نامنظمی جرمی و سختی در مرز توصیه شده توسط آئین نامه 1384 ) است،در نظر گرفته شده و پس از طراحی بر اساس استاندارد 2800 تحت تحلیل هاي ) طراحی ساختمانها در برابر زلزله،استاندارد 2800 استاتیكی و دینامیكی غیرخطی با هفت زلزله دو مولفهاي قرار گرفتند. در ساختمانهاي نامنظم مورد مطالعه،علیرغم اینكه مرز نامنظمی جرم و سختی طبق استاندارد 2800 رعایت شده، بر اساس تحلیلها، مفصلهاي پلاستیك در محدوده نامنظمی از آستانه فروریزش تجاوز كرده اند . بنا براین مرز نامنظمی سختی وجرم ارائه شده در استاندارد 2800 براي سازههاي فوق قابل قبول نمیباشد.با توجه به این موارد جهت بهبود رفتار این قبیل سازهها از میراگرهاي ویسكوز با توزیعهاي مختلف ارتفاعی ( 7 توزیع مختلف) استفاده شده و سعی گردید توزیع مناسب میراگرهاي ویسكوز براي سازههاي نامنظم در ارتفاع تعیین شود. نتایج نشان داده است كه توزیع میراگرها در كل محدوده ارتفاعی نسبت به حالت توزیع میراگر در محدوده نامنظمی موجب عملكرد بهتري براي ساختمان میشود، از آنجا كه كاهش مجموع ضریب میرایی میراگر را می توان به عنوان فاكتور اقتصادي در نظر گرفت، از بین توزیعهاي مختلف میراگر توزیع پایین مثلثی با كمترین میزان مجموع ضریب میرایی میراگرها به عنوان توزیع مناسب پیشنهاد شده است.