بررسي عملكرد، اجزاء عملكرد و شاخص هاي تحمل به تنش در ژنوتيپ هاي مختلف ارزن تحت رژيم هاي متفاوت آبياري

با توجه به اينكه كمبود آب يكی از مهم ترين عوامل محدود كننده تولید محصولات زراعی در مناطق خشك و نیمه خشك می باشد. لزوم شناسايی ارقام مقاوم به خشكی و همچنین معیارهای مناسب برای انتخاب اين گونه ارقام ضروری است. لذا به منظور بررسی عملكرد، اجزاء عملكرد و شاخص های تحمل به تنش در ژنوتیپ های مختلف ارزن تحت رژيم های متفاوت آبیاری آزمايشی به صورت كرت های خرد شده در قالب طرح بلوك های كامل تصادفی با سه تكرار در مزرعه تحقیقاتی دانشكده كشاورزی دانشگاه شهید باهنر كرمان، در بهار 1931 اجرا گرديد. سطوح آبیاری براساس تبخیر تجمعی از تشتك تبخیر كلاس A شامل سطح اول آبیاری، آبیاری معمولی ) 6 روز( و سطح دوم آبیاری، كم آبیاری ) 11 روز( به عنوان فاكتور اصلی و ژنوتیپ های مختلف ارزن معمولی و ارزن دم روباهی به عنوان فاكتور فرعی در نظر گرفته شدند. مقايسه میانگین گروهی بین ژنوتیپ های مختلف ارزن نشان داد كه واكنش ژنوتیپ های ارزن معمولی به تنش خشكی بهتر از ژنوتیپ های ارزن دم روباهی بود. از بین شاخص های تحمل به خشكی MP ، GMP ، STI و YI همبستگی مثبت و معنی داری با عملكرد در شرايط تنش و بدون تنش نشان دادند و شاخص های مناسبی برای شناسايی ژنوتیپ های ارزن متحمل به تنش خشكی می باشند. در اين آزمايش اكوتیپ گلباف عملكرد زيادتر و تحمل بیشتری نسبت به تنش خشكی نشان داد.