پيمايشي در بررسي چگونگي فضاي كالبدي مدارس در پاسخ به نيازهاي آموزشي دانش آموزان با توجه به جهان تغييرات

افرادي كه به فراگيري علوم و هنر در دانشگا هها و مراكز آموزش عالي موفق م يشوند، تقريباً يك پنجم عمر خود را از مقطع ابتدايي تا پايان تحصيلات دانشگاهي در محيط هاي آموزشي سپري م يكنند. از اين رو، طراحي مناسب اين فضاها و رعايت استانداردها و شاخص هاي كيفي از عوامل مهم و تأثير گذار در بالا بردن كيفيت فضاهاي آموزشي محسوب مي شود. تحول كيفي در مدارس با نوعي نگرشي جديد آغاز مي شود. براي نيل بدين مقصود بايد ابتدا به آن چيزي كه هويت كالبدي يك مدرسه را شكل مي دهد، به گونه اي عميق تر نگريست. واقعيت اين است كه با طرز تفكر سنتي نمي توان ظهور سيمايي جديد از مدرسه را انتظار داشت. مدارس آينده، در جهت محو كردن برخي مشكلات مدارس سنتي هستند و به دنبال جايي كه هركس خود يادگيرنده است و مدرسه، مركزي براي زندگي است. در اين پژوهش جهت گردآوري مطالب از روش توصيفي و تحليلي، تكنيك اسنادي كتابخانه اي، مقالات معتبر منتشر شده در نشريات معتبر علمي و از منابع ديجيتال (وبسايتهاي رسمي و معتبر علمي) استفاده شده است و مروري خواهيم داشت بر ديدگاه سنتي و مدرن نسبت به مفهوم مدرسه و روش هاي نوين در طراحي فضاهاي آموزشي. در ادامه چند نمونه موردي از مدارس موفق همراه با تصوير ارايه شده و در پايان به عنوان دستاورد و حاصل اين پژوهش، نكاتي مطرح مي شود كه در طراحي مدرسه با توجه به نيازهاي آموزشي درحال تغيير دانش آموزان بايد به آنها توجه ويژه نمود.