تجزيه عنصري و كاني شناسي رسي جلاي بيابان متأثر از توفان هاي گرد و غبار قديمي در جنوب استان كرمان

جلای بيابان از جمله پديدههای ژئومورفولوژيكی حاصل از توفانهای گردوغبار در مناطق خشك و نيمهخشك جهان است. بررسی خصوصيات مورفولوژيكی، شيميايی و كانیشناسی رسی جلای بيابان از جمله روشهای مفيد كسب اطلاعات در مورد ويژگیهای گردوغبار مناطق بيابانی در گذشته میباشد. اين پژوهش بهمنظور بررسی خصوصيات مورفولوژيكی، شيميايی و كانی- 15/ شناسی رسی جلای بيابان در منطقه كهنوج انجام شد. منطقه مورد مطالعه با اقليم بيابانی نيمهخشك، ميانگين بارش سالانه 2 26 درجه سلسيوس در منطقه كهنوج و در 40 كيلومتری شرق فارياب قرار دارد. سنگهای غالب / ميلیمتر و متوسط دما سالانه 6 دارای جلای منطقه از سطح شكل اراضی پديمنت پوشيده جمعآوری گرديدند و مورد مطالعه مورفولوژيكی، شيميايی و كانیشناسی رسی قرار گرفتند. جلای بيابان در اين منطقه به رنگ قهوهای متمايل به قرمز بود. نتايج تجزيه عنصری نشان داد كه عناصر و رس اين منطقه در طی Si+Al ، سيليسيم، آلومينيوم، آهن و كلسيم در جلای اين منطقه غالب میباشند. جلاهای غنی از آهن يك دوره اقليمی خشك تشكيل شدهاند. كانیشناسی رسی جلاهای مورد مطالعه حاكی از وجود كانیهای رسی كلريت، سپيوليت، ايليت، پاليگورسكيت، كائولينيت، زئوليت، فلدسپار و كوارتز میباشد. نتايج تحقيق نمايانگر اين است كه جلای بيابان اطلاعات با ارزشی در مورد تركيب گردوغبار قديمی و نيز تغييرات اقليمی در مناطق خشك و نيمهخشك فراهم میآورد.