سنجش قابليت دسترسي به فعاليتهاي شهري با استفاده از سامانه اتوبوس هاي تندرو مطالعه موردي بيمارستانها و پاركهاي كلانشهر مشهد

هدف این مقاله ارزیابی قابلیت دسترسی فضایی سامانه اتوبوسهای تندرو در كلانشهر مشهد برحسب دسترسی به دو فعالیت مجزا )بیمارستان، پارك( از طریق این سیستم میباشد. لازم به ذكر است توزیع الگوهای قابلیت دسترسی در رابطه با طبقات مختلف اجتماعی اقتصادی شهر مشهد كشف شد. روش - تحقیق توصیفی تحلیلی است و بهمنظور سنجش وضعیت دسترسی از مدل درجه كشش هنسن استفاده - شده است. نتایج حاكی از آن است كه نمرات دسترسی به هر یك از فعالیتها از طریق سامانه اتوبوسهای تندرو بهطور گستردهای تحت تأثیر توزیع فضایی و كشش مقصد قرار دارد و بهطوركلی برای بیمارستانها و پاركها سطح دسترسی از طریق این سامانه به حداقل میرسد.بهگونهای كه در رابطه با دسترسی به بیمارستانها بالغبر 07 % از كل جمعیت و در مورد دسترسی به پاركها، 96 % جمعیت كل طبقات از نمرات دسترسی پایینتر از حد متوسط برخوردارند.