مدل سازي آبزدايي از تركيبات آلي با استفاده از غشا هاي پليمري به كمك نرم افزار كامسول مولتي فيزيكس

مدل سازي آبزدايي از تركيبات آلي با استفاده از غشا هاي پليمري به كمك نرم افزار كامسول مولتي فيزيكس

این مطالعه به بررسی میزان جداسازی آب و الكل توسط فرآیند تراوش تبخیری و با استفاده از غشا های پلیمری و به كمك مدل سازی با استفاده از نرم افزار كامسول مولتی فیزیكس پرداخته است. فرآیند تراوش تبخیری برای جداسازی بسیاری از مایعات )در این مطالعه برای جداسازی استون، بوتانول، اتانول، ایزوپروپانول و متانول از آب( كاربرد دارد، كه تمام این الكل ها مشكلات تخلیص دارند كه این به علت آزئوتروپی است كه با آب ایجاد می كنند. میزان دیتای تجربی با دیتایی كه از مدل به دست آمد مقایسه و تحلیل شد. در این مطالعه برای هر پنج الكل درصد خطای مقدار واقعی فلاكس با مقدار مدل سازی توسط غشا های مربوطه محاسبه شد. در آبزدایی از استون درصد خطا 3.049 به دست آمد. در آبزدایی از بوتانول درصد خطا 3.7 به دست آمد. در آبزدایی از اتانول درصد خطا 3.51 به دست آمد. در آبزدایی از ایزوپروپانول درصد خطا 2.88 به دست آمد. در آبزدایی از متانول درصد خطا 3.82 به دست آمد.

The authors in this study considered the amount of water – alcohol separation through the process of pervaporation by means of polymer membranes and with the help of COMSOL Multiphysics modeling. Pervaporation can be utilized for separation of many liquids (in this study, it was used for separation of Acetone, butanol, ethanol, isopropanol, and methanol from water). All the mentioned alcohols have purity problems due to azeotropics with water. The experimental data were compared and analyzed with the model data. For all the five alcohols in this research, the error percentage of the actual value for flux were compared to the modeling values by the related membranes. The error percentages in dehydration of acetone, butanol, ethanol, isopropanol, and methanol were respectively calculated to be 3.049; 3.7; 3.51; 2.88; and 3.82.