بررسي نقش تعاملي جهت گيري هدفي دانش آموزان در رابطه بين روش تدريس الگوي مديريت بر آموزش بهرنگي و اضطراب امتحان دانش آموزان

اضطراب امتحان، به عنوان یك مشكل مهم آموزشی، سالانه میلیونها دانش آموز و دانشجو را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار میدهد و علاوه بر تهدید سلامت روانی دانش آموزان، به طور كلی شكوفایی استعداد آنان و مشخصاً عملكرد تحصیلی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد. الگوي مدیریت بر آموزش بهرنگی یكی از نظریه هاي جدیدي است كه جوانب مهمی از ساختار و فعالیت هاي معلمان و دانش آموزان را در مدیریت كلاس ترسیم می كند و به عقیده ارائه دهندة آن تأثیرات آموزشی و پرورشی را بر بهبود كیفیت یادگیري شاگردان مطمئن می سازد. اگر چه این نظریه با تحقیقات نیمه تجربی بسیاري بررسی شده و نتایج آنها شواهد علمی مدلل را در تأثیرات معنادار الگو به لحاظ آماري نشان می دهد، شواهد تجربی و تحقیقاتی متقنی از رابطه این الگو با اضطراب امتحان تاكنون حاصل نشده است. در این راستا تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین اضطراب امتحان و نقش تعاملی جهت گیري هدفی دانش آموزان در این بین پرداخته است. روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. داده هاي مطالعه با استفاده از روش كمی و مشخصاً پرسشنامه جمع آوري شد كه مشتمل بر پرسشنامه الگوهاي یادگیري سازگار براي اندازه گیري جهت گیري هدف كلاس، پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون و پرسشنامه محقق ساخته الگوي مدیریت بر آموزش بر اساس الگوي مدیریت بر آموزش بهرنگی است. جامعه مورد مطالعه شامل كلیه دانش آموزان پسر پایۀ مقطع متوسطه شهرستان بهارستان است كه از این آنها با استفاده از نمونه گیري چندمرحله اي تصادفی و بر اساس فرمول هاي تعیین حجم نمونه، 150 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. تحلیل اطلاعات حاصل شده، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و متعاقباً تحلیل رگرسیون تعاملی نشان می دهد كه اولاً بین هردو متغیر كاربرد الگوي مدیریت بر آموزش و جهت گیري هدفی دانش آموزان با اضطراب امتحان دانش آموزان رابطۀ معكوس و معنی داري وجود دارد و ثانیاً جهت گیري هدفی نقشی تعاملی در رابطۀ بین كاربرد الگوي مدیریت بر آموزش و اضطراب امتحان ایفا می كند.