تعيين توابع تأخير در تقاطع هاي بدون چراغ راهنمايي:مطالعه موردي شهر تهران

تأخیر بهعنوان یك عامل مهم و تأثیرگذار در انتخاب مسیر مطرح بوده و بهعنوان یكی از مهمترین مدلها در شبیهسازيهاي ترافیكی كاربرد دارد. زمان تأخیر در ورودي یك تقاطع به عوامل متعددي از جمله چگونگی رفتار رانندگان، مشخصات فیزیكی تقاطعها و خیابانهاي ورودي به آن، حجم و تركیب ترافیك همان ورودي و حجم و تركیب حركتهاي مختلف (حجم تداخلی) در تقاطع بستگی دارد. توابع تأخیر به 2 گروه طبقهبندي میشوند. گروه اول توابعی هستند كه زمان تأخیر هر ورودي تابعی از درجه اشباع همان ورودي میباشد و گروه دوم توابعی هستند كه اثر حجم ترافیك سایر وروديها در آنها لحاظ شده است. مطالعات قبلی نشان داده است كه براي دستیابی به دقت بیشتر در مقدار تأخیر در تقاطعهاي بدون چراغ راهنمائی، مدل تأخیر باید بصورت تابعی از حجم جریان ترافیك كلیه خیابانهاي ورودي به آن تقاطع باشد. اكثر مدلهایی كه تاكنون در ایران براي تخمین تأخیر در تقاطعهاي بدون چراغ راهنمائی ساخته شدهاند تابعی از حجم همان ورودي بوده و اثر حجم تداخلی در سایر وروديها در مدلها نقشی نداشتهاند. در این تحقیق كه به مطالعه موردي شهر تهران پرداخته است، مدل تأخیر در تقاطعهاي بدون چراغ راهنمائی براي هر دو گروه توسعهداده شده است. در نوع اول تابع فقط وابسته به حجم ورودي تقاطع بود و در مدل نوع دوم حجم سایر وروديها و ظرفیت معبر نیز درنظر گرفته میشود. تحقیق انجام شده در این مقاله نشان داد كه مدلهاي گروه دوم دقت بیشتري در برآورد تأخیر داشته و براي محاسبه تأخیر تقاطعهاي بدون چراغ كاربرد بیشتري خواهند داشت. كلمات كلیدي: ، ، ، ،