بررسي قابليت كاربرد مدل پذيرش فناوري (TAM) توسط دبيران مدارس هوشمند شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی قابلیت كاربرد «مدل پذیرش فناوری» توسط دبیران مدارس هوشمند شهر تهران در چارچوب عوامل سازنده مدل پذیرش فناوری در جامعه پژوهش انجام شده است. طرح به كار رفته در پژوهش حاضر غیر آزمایشی و به طور دقیق تر طرح همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری می باشد، ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه و جامعه پژوهش كلیه دبیران مدارس هوشمند شهر تهران كه در مجموع برابر با ۱۴۹ نفر است كه از این جامعه با روش سرشماری آزمودنی های پژوهش انتخاب شدند كه در نهایت ۱۳۸ نفر از آنان در پاسخگوی به سوالات پرسشنامه با پژوهش حاضر همكاری نمودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری لیزرل ۸.۵۰ استفاده شد. یافته های حاصل از این پژوهش بیانگر آنند كه مدل پذیرش فناوری در جامعه مورد مطالعه با توجه به شاخص های برازش (مقدار خی دو بدست آمده برابر با ۱۰۲/۲۲ می باشد كه این مقدار در سطح ۰/۰۵ معنادار نمی یاشد، همچنین مقادیر CFI، GFI ، RMSEA ،NFI) و AGFI به ترتیب برابر با ۱، ۰/۹۲، ۰/۰۱۲ ، ۰/۹۴ و ۰/۹۲ است) دارای برازش مناسب است.