بررسي تاثير فعاليت بدني مبتني بر عملكرد ثبات مركزي و تكليف دو گانه بر تعادل نابينايان

تعادل، یك فاكتور ضروری برای نابینایان است كه به ایجاد یكپارچگی فضایی در افراد نابینا كمك می كند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر فعالیت بدنی مبتنی بر عملكرد ثبات مركزی و تكلیف دو گانه بر تعادل نابینایان بود. دستگاه عصبی مركزی با دریافت و پردازش اطلاعات حس های بینایی، دهلیزی و حس عمقی و با در نظر گرفتن الگوهای حركتی قبلی و محیط، باعث فعال شدن الگوهای عضلانی برنامه ریزی شده در اندام می شود. این الگوهای حركتی باعث ایجاد راهبردهای حركتی می شوند كه متعاقب آن، فرد می تواند تعادل خود را حفظ كند. فعالیت ورزشی موجب سازگاري در مغز و نخاع مي شود كه بر اثر اين سازگاري، توانايي فرد براي فراخواني واحد هاي حركتي افزايش مي يابد كه اين امر موجب تسهيل انقباض و افزايش توانايي عضله براي توليد نيرو مي شود و در نتیجه تعادل پویا و ایستا حفظ می گردد. هر چند در بیان نقش ورزش در تعادل نابینایان نیاز به تحقیقات بیشتری است اما یافته های مطالعات نشان می دهد، فعالیت ورزشی می تواند یه عنوان یك روش تسهیل كننده و فعال با بهره گیری از مكانیسم های فیزیولوژیكی، شناختی و عملكردی در بهبود تعادل نابینایان مفید باشد.