مدهاي انرژي منفي كانديدي براي پاسخ برخي از پرسشها در فيزيك كوانتومي

در فیزیك كوانتومی و نظریة میدان های كوانتومی برخی از پرسش های بنیادی وجود دارند كه صرفاً با در نظر گرفتن شرط مثبت بودن نرم و انرژی نمی توان به آنها پاسخ داد. معادلة دیراك توصیف گر یك میدان اسپینوری با معرفی چهار نوع مختلف الكترون است: الكترون و پوزیترون با انرژی های مثبت و منفی. حالت های انرژی منفی سر و كلّه شان در جاهای مختلف فیزیك نیز پدیدار می شوند به طوری كه می توانند پاسخی را برای برخی از پرسش های ناجور در فیزیك نظیر پارادوكس كلاین، نسخة اصلی پارادوكس EPR ، معجزه خلق ذرّات و ... فراهم نمایند از طرفی، نظریة میدان های كوانتومی استاندارد منجر به یك واگرایی ماوراء بنفش در انرژی های خلأ و یك واگرایی مادون قرمز در توابع دونقطه می گردد و نشان داده شده است كه استفاده از حالت های فركانس منفی یعنی كوانتش در فضای كرین كه تلفیقی از فضای هیلبرت و آنتی هیلبرت است، منجر به حذف واگرایی های انتشارگر فاینمن بجز دلتای دیراك می گردد. مد های غیرفیزیكی انرژی منفی هیچ اندركنشی با مدهای فیزیكی انرژی مثبت ندارند و نقش ابزار كمكی برای حذف بینهایت های نظریة میدان های كوانتومی را بازی می كنند. مطابق نظر دیراك، " احتمالات و انرژی های منفی را نباید چیزهای بیخودی در نظر گرفت. آنها از نظر ریاضی، مانند مجموع پول منفی، مفاهیم كاملا تعریف شده ای می باشند زیرا معادلات توصیف كنندة ویژگی های احتمالات و انرژی های منفی همچنان برقرار می باشند..." . اما پرسشی مطرح می شود كه آیا این روش می تواند پاسخی را برای اظهار فاینمن "یك جایزة نوبل برای پنهان كردن بینهایت ها در زیر فرش" فراهم نماید؟