درجستجوي احوال و آثار مرادي بافقي

مرادی بافقی، برادر بزرگتر وحشی بافقی، از شاعران قرن دهم هجری قمری است. این دو برابر نزد شرف الدین علی یزدی به علم اموزی پرداخته اند. فخر الزمانی در تذكره میخانه چنین نقل كرده كه اساساً تخلص مرادی، وحشی بوده و پس از وفات نابهنگامش ، برادر كوچك تر این تخلص را برای خود برگزیده است. وی آن چه راكه از اشعار برادر بزرگترش بر جای بوده و تخلص نداشته، در دیوان خود جای داده است علاوه قبر آن چه فخر الزمانی در باب مرادی گفته وحشی بافقی تركیب بند سوزناكی در سوگ برادر دارد كه نشان دهنده اهمیت وی نزد این شاعر مشهور ادب فارسی است. هم چنین در مثنوی ناظر و منظور نیز از مرگ برادر خود به تلخی یاد می كند. از مرادی بافقی و اشعارش اطلاعات اندكی در تذكره ها و دیگر منابع مربوط به تاریخ ادبیات بر جای مانده است. آگاهی های تازه ای درباره احوال و اشعارش ارائه دهیم و احتمال این كه برخی از اشعار دیوان وحشی بافقی در اصل از آن مرادی بافقی بوده را بررسی كنیم.