اندازه گيري كارايي در تحليل پوششي داده ها با ساختار شبكه اي

در تمامی مدلهاي بررسی شده تاكنون ملاحظه شده كه هیچ كدام از مدلهاي ارائه شده كارایی نسبی را به ما نمیدهد و مجموعه اي بنام مجموعه مرجع نداریم زیرا ممكن است هیچ كدام از واحدها كارا نباشد. لذا در این مقاله براي محاسبه كارایی نسبی و براي اینكه بتوانیم مجموعه ي مرجعی براي یك واحد ناكارا تعریف كنیم، مدلی ارائه میگردد، كه این نواقص را برطرف می كند. ما معتقدیم كه براي این منظور ابتدا خروجی كل سیستم به ورودي كل سیستم را براي واحد تحت ارزیابی ماكسیمم می كنیم و در همین حال كارایی هیچ كدام از واحدها نباید از 1 بیشتر باشد.سپس بدون در نظر گرفتن مقادیر میانی این مدل را حل می كنیم. اگر یك واحد بطور نسبی كارا شد كه عملكردش خوب بوده ولی اگر یك واحد ناكارا باشد باید در میان مراحل و زیر واحدهایش جستجو كنیم تا ببینیم كدام زیر واحد عملكردش ضعیف بوده است. حال این زیر واحد را با زیرواحدهاي واحدهاي كارا مقایسه میكنیم. این كار باعث میشود كه مجموعه مرجع داشته باشیم. در واقع ما توانستیم كه مجموعه ي مرجعی براي واحدهاي ناكارا تعریف كنیم كه همان زیر واحدهاي واحدهاي كارا می باشند