كنجكاوي ، بهزيستي روانشناختي و افسردگي ؛ نقش واسطه ي خلاقيت فردي

هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه بهزيستي روان كنجكاوي با ي شناختي و افسردگي با توجه به نقش واسطه گري خلاقيت فردي بود. 367 دانشجوي مقطع كار شناسي دانشگاه شهيد چمران اهواز در سال تحصيلي 95-1394 ،به كمك سه واحد نمونه گيري دانشكده، ر شته و سال ورودي و به شكل نمونه برداري تصادفي خوشهاي چند مرحله اي انتخاب شدند و مقياس كنجكاوي (كاشدان، رز و فينچام، 2004 ،(مقياس خلاقيت فردي (رابينزچك، 1998 ،(مقياس بهزيستي روانشناختي (ريف، 1989 (و مقياس افسردگي (بك، 1988 (را تكميل كردند. ارزيابي مدل پيشنهادي با روش مدل سازي معادلات ساختاري صورت گرفت. يافته ها نشان داد كه كنجكاوي اثر مستقيم بر بهزيستي روان شناختي و اف سردگي دارد. همچنين كنجكاوي به طور غيرمستقيم و از طريق خلاقيت فردي منجر به افزايش بهزيستي روان شناختي و كاهش افسردگي شده بود. بر اين اساس مي توان گفت خلاقيت فردي نقش واسطه اي در رابطهي كنجكاوي با بهزيستي روان شناختي و افسردگي ايفا كرده است. اين يافته بر نقش مستقيم و غيرمستقيم ويژگيهاي شناختي و تحقق پتانسيلهاي فردي در ارتقاي سلامت و بهزيستي رواني، تاكيد دارد.