ارائه چارچوبي براي توسعه شبيه سازهاي رايانش ابري در مراكز داده

همانطور كه تكنولوژی های رایانش ابری در حال تكمیل شدن هستند، نیاز روز افزونی در جهت استاندارد كردن پروتكل های مرتبط احساس می شود كه این پروتكل ها می توانند برای انواع كسب و كارها در تمامی سطوح و ابعاد، مورد استفاده قرار گیرند. بنابراین این استانداردها نیاز دارند كه دقیقا تحت موشكافی قرار گیرند. در این بستر ابری انتظار می رود كه زیرساخت ها طوری طراحی شوند كه سرویس های مبتنی بر آنها بدون ارائه خدمات اضافی در قبال پرداخت پول برای یك سرویس درخواستی خاص در جهت كاهش تاخیرها و جلوگیری از ایجاد گلوگاه در پهنای باند گام بردارند. این انتظار باعث میشود كه تامین كنندگان رایانش ابری به منظور ارائه راهكارهای مدیریت مراكز داده و به حداقل رساندن زمان اعمال سیاست های خود تحت فشار شدید قرار بگیرند. بنابراین اهمیت استفاده از شبیه سازهای رایانش ابری در این حوزه بسیار تشدید می شود. شبیه سازها مزایای عملی بسیاری نسبت به روش های اثبات ریاضی یا محیط های شبكه واقعی دارند. اینگونه شبیه سازها محیط های تشكیل شده از انواع مختلف تجهیزات با برندهای متفاوت را تأمین میكنند. با وجود جدید بودن فناوری ابری، تاكنون انواع مختلفی از شبیه سازهای رایانش ابری توسعه و ایجاد شدند. اما آنها هنوز در مرحله ای هستند كه باید خود را با ویژگی های خاص محیط های ابری و سناریوهای محتمل منطبق كنند. همچنین هر كدام ازاین شبیه سازها از نقطه نظر های گرافیكی، نكات شبیه سازی و نوع ثبت نتایج آزمایشگاهی با یكدیگر متفاوت هستند. بنابراین این مقاله یك چارچوب كلی و عمومی را جهت طراحی شبیه سازهای رایانش ابری از سه منظر گرافیك، ویژگی و معماری ارائه میدهد تا در جهت حذف نا همگونی و عدم انطباق شبیه سازی ابری گامی بردارد. همچنین ما شبیه ساز معرفی شده خود را از نقطه نظرهایی چون اجزای شبیه سازی شده، مدل های كاربردی، مدل و معماری شبكه مورد بررسی قرار میدهیم.