بررسي بيان ژن مهاركنندهي آنزيم متالوپروتئيناز 1 (TIMP-1) در سلول هاي اپيتليال اندومتريوم رحم انسان تحت تأثير هورمون پروژسترون

زمینه و هدف: نمو رویان وابسته به دسترسی سریع، به جریان خون مادر است. توانایی تهاجم رویان به داخلی بافت اندومتریوم رحم یكی از راه های رسیدن به این هدف بوده از طرفی لانه گزینی كه یكی از مهمترین مراحل تولیدمثل پستانداران است وابسته به توانایی رویان در تخریب غشاء پایه اپتیلیوم رحم و حمله به استروما میباشد. در تخریب غشاء پایه و ماتریكس خارج سلولی اندومتریوم، متالوپروتئینازها نقش مهمی را برعهده دارند كه در این بین ژلاتیناز B (متالوپروتئیناز۹ (9 /MM)) در لانه گزینی اهمیت بسزایی دارد. فعالیت آنزیم های متالوپروتئیناز توسط اتصال مهاركنندههای بافتی TIMP: Tissue Inhibitors of Metalloproteinase روش بررسی: با در نظر گرفتن نقش آنزیم متالوپروتئیناز ۹ و مهاركننده ی آن I IMI- I در لانه گزینی، در این مطالعه با اعمال هورمون پروژسترون بر روی سلولهای اپیتلیال اندومتریوم رحم انسان، تغییر بیان ژن مهاركننده ی-۱ (1-IMI/) و اثر آن برروی لانهگزینی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور سلولها با گذشت ۷ روز تحت تأثیر هورمون پروژسترون قرار گرفتند و در نهایت میزان بیان IMI- I/ در سلولهای اپیتلیال انسان توسط تكنیك Real-Time PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد هورمون پروژسترون سبب افزایش بیان مقداری ژن I IMI-I در سلول های اپیتلیال اندومتریوم رحم انسان در مقایسه با شرایط كنترل گردید. نتیجه گیری: در نتیجه می توان بیان كرد كه اعمال هورمون پروژسترون از طریق افزایش بیان IMI- I/، تهاجم ترفوبلاست را مهار كرده و از پیشروی تهاجم به لایه های بعدی رحم جلوگیری می كند.