آموزشهاي غيرمستقيم حمل و نقل در فضاهاي شهري تهران

چكیده امروزه توسعه شهرها و شهرنشینی دستگاههاي ذیربط را جهت حفظ نظم در سطح شهر به آموزش شهروندان در زمینه هاي حمل و نقل واداشته است. در این زمینه مقالات بسیاري نوشته شده است كه اغلب تنها به بیان مباحث نظري شیوههاي آموزش شهروندي بسنده كردهاند و این مسئله باقی میماند كه چگونه میتوان از طریق آموزش غیرمستقیم شهروندان سبب افزایشآگاهی مردم در حوزه حمل و نقل شد. اینكه محیط شهر چگونه در آموزش شهروندان خود مؤثر است؟ فضاهاي شهري چگونه به صورت مستقیم یا غیرمستقیم آموزشهاي شهروندي را به مخاطبان خود انتقال میدهند؟ پرسشهاي اصلی نوشتار است. روش تحقیق این پژوهش كیفی، تكنیك تحقیق تحلیلی-توصیفی و روش سنجش مقایسهاي- تطبیقی و روش گردآوري اطلاعات اسناد كتابخانهاي است.در مراحل استدلال، صد نمونه از فضاهاي عمومی كه ارتباط مستقیم با حمل و نقل در شهر دارند، انتخاب شده و در هر یك از آنها شیوه انتقال مفاهیم آموزشی در دو دسته آموزش مثبت یا منفی، مورد بررسی قرار گرفته است. دستاوردهاي حاصله از مطالعات صورت گرفته نشان میدهد كه شهر از طریق ساختارهاي فیزیكی خود، بزرگترین و مؤثرترین عامل در آموزش شهروندان محسوب میشود بگونهاي كه به صورت غیرمستقیم علاوه بر آموزش مفاهیم، آنها را در زندگی شهروندان نهادینه میسازد. كلید واژهها: ،