نقد نوع ادبي (( سمك عيار ))

«سمك عیار» كهن ترین داستان به جا مانده در ادبیات منثور فارسی است كه در قرن ششم فرامرز بن خداداد الار جانی، آن را از زبان صدقه بن ابی القاسم شیرازی، به رشته تحریر درآورده أست. محققان ادبیات، درباره نوع ادبی این اثر، نظر یكسانی ارائه نداده اند، برخی آن را حماسه می دانند، گروهی دیگر قصه، عده ای رمان و بعضی دیگر نیز آن را رمانس به شمار اورده اند. دراین پژوهش، سعی بر ان است كه نوع ادبی سمك عیار مشخص شود و میزان مطابقت آن با انواع ادبی حماسه، قصه، رمان و رمانس تبیین گردد.