تأثير نانو سيليكاي آبگريز در پايداري امولسيون آب در نفت

در سالهای اخیر مطالعات زیادی جهت استفاده از امولسیونهای پایدار در فرآیندهای ازدیاد برداشت نفت انجام شده است. امولسیون آبدر نفت و نفت در آب به طور وسیعی در فرآیندهای ازدیاد برداشت استفاده می شوند. امولسیون های آب در نفت دارای ویسكوزیته بیشترینسبت به فاز نفت هستند و جهت ازدیاد برداشت نفتهای سنگین مورد استفاده قرار میگیرند. در این تحقیق پایداری امولسیون آب در( نفت توسط نانو سیلیكای آبگریز با نام تجاری اروزیل آر 972 (Aerosil R972 ) مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در این تحقیق آزمایشگاهیتأثیر نسبت آب به نفت و غلظت نانوسیلیكای آبگریز بر روی پایداری امولسیون آب در نفت بررسی شد. پایداری امولسیون آب در نفت بهروش لوله آزمایش برای هر مورد تحقیق شد. نتایج نشان داد كه استفاده از نانو سیلیكای آبگریز پایداری امولسیون را افزایش می دهد.همچنین با افزایش غلظت نانو سیلیكای آبگریز پایداری امولسیون آب در نفت افزایش یافته و افزایش نسبت آب به نفت جهت ساختامولسیون، باعث كاهش پایداری امولسیون می شود.