اثر سورفكتانت هاي شيميايي بر ويژگي هاي سطح سلول گونه Enterobacter Cloacae

بر هم كنش بین باكتری و سطوح در بسیاری از مباحث زیست محیطی، صنعتی و پزشكی از اهمیت فراوانی برخوردار است. از جمله این برهم كنش ها، چسبیدن میكروارگانیسم ها به فاز هیدروكربنی(Microbial adhesion to hydrocarbonاست كه یكی از مكانیزم های تغییر خصوصیات در لایه مرزی آب/ نفت به شمار می رود و تاثیرات بسیار مهمی در بازده ی روش های ازدیاد برداشت نفت دارد. یكی از مهم ترین عوامل در چسبیدن میكروارگانیسم ها به فاز نفتی، آبگریزی سطح سلولCell Surface Hydrophobicity (CSHاست. سورفكتانت های شیمیایی می توانند بر بر هم كنش بین باكتری و سطوح و همچنین میزان آبگریزی تاثیر به سزایی داشته باشند. در این مقاله سعی بر آن شده است تا اثر سورفكتانت های شیمیاییTriton X- و 100 SDBSبر آبگریزی سطح سلول گونه میكروبیEnterobacter Cloacaeبررسی شود. نوع و غلظت سورفكتانت و همچنین حجم هیدروكربن به كار رفته، می توانند بر میزان آبگریزی موثر باشند. از این رو، در ابتدا اثر حجم هیدروكربن بر آبگریزی بررسی شده تا نسبت حجمی مناسبی برای بررسی اثر سورفكتانت بر میزان آبگریزی تعیین شود و سپس به مطالعه اثر نوع و غلظتپرداخته شده است. گرچه نتایج حاصله افزایش میزان آبگریزی را برای هر دو سورفكتانت نشان می دهند، اما مشاهده می شود كهSDBSتاثیر بیش تری بر تغییر میزان آبگریزی دارد. به گونه ای كه در غلظت 50 میلی گرم بر لیتر آبگریزی نمونه را تا دو برابر افزایش داده است24/45%