مدل يابي علّي ميان سيستم هاي رفتاري مغز و خود پنداره تحصيلي با ميانجيگري كيفيت تجارب يادگيري

هدف پژوهش حاضرآزمون مدل یابی علی نظام های رفتاری مغز و كیفیت تجارب یادگیری با خود پنداره تحصیلی دانش آموزان پایه سوم متوسطه شهر تهران بود. این پژوهش از نوع كاربردی و از نوع مدل معادله ساختاری بود. تعداد نمونه ۳۳۵ نفر بود كه 173 نفر دانش آموز پسر و ۱۶۲ نفر دانش آموز دختر بود و به روش خوشه ای تصادفی برگزیده شدند. با كمك پرسشنامه های خود پنداره تحصیلی دلاور(۱۳۷۲)، كارور و وایت (۱۹۹۴) و نیومن (۱۹۹۰) داده ها جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و روش تحلیل مسیر استفاده شد. پس از تایید مدل های اندازه گیری متغیرهای نهفته و برازش مدل تابع ساختاری، نشان داد كه مدل مورد آزمون، برازش مناسبی با داده ها دارد. ضمن اینكه مشخص شد متغیر كیفیت تجارب یادگیری به عنوان متغیر تعدیل كننده در بین متغیرهای نظام های رفتاری مفاز و خود پنداره تحصیلی عمل می كند. همچنین مشخص شد كیفیت تجارب یادگیری بر خود پنداره تحصیلی تأثیر دارد. و نظام های رفتاری بر كیفیت تجارب یادگیری و خود پنداره تحصیلی تأثیر معنادار دارد. نتایج تحلیل نشان داد میان مجموعه متغیرهای پیش بین و ملاك به میزان r=./63 همبستگی وجود دارد و مجموعه متغیر های پیش بین توانست به میزان ۳۹/۳ % از تغییرات واریانس متغیر خود پنداره تحصیلی دانش آموزان را تبیین می كند. بنابرین بر اساس پژوهش حاضر نظام های رفتاری مغز و كیفیت تجارب یادگیری بر رشد خود پنداره تحصیلی تاثیر دارد. لیكن باید مسؤولین در برنامه ریزی های آموزشی خود به این دو ویژگی توجه وافر و مخصوصی داشته باشند