اصول طراحي فرم هاي شهري پايدار پايداري شهري از جنبه هاي مختلف كالبدي و تاثير آنها

یكی ازاركان اساسی توسعه پایداراسكان پایدار است وتوسعه پایدارشهری را میتوان درهمین چهارچوب مطرح نمود باتوجه قابل ملاحظه و مستمر افراد محققین ودولت ها درمورد مسئله پایداری زیست محیطی درسه دهه پایانی قرن بیستم به نظر می رسد تقاضا برای توسعه پایدارشهری و شهرهای پایدار مهمریتن پالش فراروی بشریت درقرن بیست و یكم باشد ازسوی دیگر جستجو برای یافتن شهرایده ال یعنی آن شكلی ازشهر كه بتواند هم امتیازات تكنولوژیك وهم روحیه ساالم زندگی روستایی را براساس ایده های روشنگرایانه عدالت اجتماعی بیان كند ازقرن های دوربسیارموردتوجه و یكی ازمشغله های مهم بسیاری ازفلاسفه مصلحان اجتماع نویسندگان معماران و شهرسازان بوده است دردهه های پایانی قرن بیستم باتوجه به رشد فزاینده نگرانیهای زیست محیطی و بروز برخی بحرانهای اكولوژیكی و درنتیجه ناپایداری محیطی جستجو برای یافتن فرم شهری ایده ال اغاز شده است این مقاله پس ازبحث درمورداركان اساسی توسعه پایدارشهری و رابطه آن با فرم شهری یك چارچوب كلی برای رسیدن به فرم شهری پایداررا مطرح می سازد ودرنهایت 7جنبه ازجنبه های طراحی رادرارتباط بافرم های پایدارشهری مشخص می كند فشردگی/حمل و نقل پایدار ، تراكم/تركیب كاربری، تنوع ، فرم منطقه مسكونی و فضای سبز