بررسي مديريت تقاضاي آب در جهت پايداري منابع آب (مطالعه موردي شهرستان ايذه)

سازماندهی مناسب و تنظیم الگوی مصرف آب توسط مدیریت تقاضا به صورت پایدار، راهگشای تعدیل در اتلاف آب است. كارایی مصرف و تخصیص آب از مولفه های اصلی مدیریت تقاضای آب است، افزایش كارایی مصرف آب به مفهوم افزایش تولید یا كیفیت خدمات معینی بدون استفاده از آب بیشتر می باشد. اهداف مدیریت تقاضا به مفهوم جامع آن زمانی محقق می شود كه كارایی مصرف و كارایی تخصیص آب در كنار یكدیگر ارتقاء یابد. در این مقاله مدیریت تقاضا و مصرف آب حوضه رودخانه پل آبدوغ واقع در شهرستان ایذه مورد بررسی قرار گرفت. حوضه مذكور، با توجه به كمبود آب و مهاجرت كشاورزان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید. از انجا كه مدیریت تقاضا دارای پارامترهای پیچیده ای است جهت تاثیر پارامترهای مهم در تخصیص آب و كارایی مصرف آب از مدل WEAP استفاده گردید. بر اساس پنج سناریوی مدیریت تقاضا وضعیت آب مصرفی حوضه مذكور مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سناریوهای تقاضا تحت تاثیر دو پارامتر افزایش سطح زیر كشت و ثابت ماندن سطح كشت تا سال 2021 (1400ه.ش) مورد ارزیابی قرار گرفتند. سناریوهای تقاضای آب شامل آبیاری قطره ای محصولات باغی – آبیاری بارانی محصولات زراعی – قطره ای و بارانی – قطره ای، بارانی و شرب – قطره ای، بارانی به همراه تغییر كشت می باشند. نتایج نشان داد كه با افزایش سطح زیر كشت به هیچ وجه آبیاری سطحی صورت نگیرد و از سناریوی قطره ای و بارانی و یا قطره ای ، بارانی به همراه تغییر كشت استفاده شود.