بررسي راهكارهاي اساسي در پر باركردن اوقات فراغت دانش آموزان زائر، شهر مشهد مقدس 1393

مقاله حاضر با توجه به مشكلات اوقات فراغت دانش آموزان زائر در مشهد و بر اساس یافته های پژوهشی تحت عنوان راه های غنی سازی اوقات فراغت دانش آموزان زائر در شهر مشهد در دانشگاه فرهنگیان انجام شده است. جامعه ی آماری تعداد 900 نفرمربیان، معلمان، مدیران و معاونان مدارس نواحی هفت گانه مشهد و مناطق تبادكان، طرفبه، شاندیز، احمدآباد و كلات است، كه به صورت تصادفی به تعداد 200 نفر در چهار گروه (معلمان 50 نفر، مربیان 50 نفر، مدیران 50 نفر و معاونان 50 نفر) انتخاب گردید. روش انجام پژوهش توصیفی و پیمایشی است كه با استفاده از طرح مشورتی NOYE كه از الگوهای هدف- آزاد در حوزه فعالیت پرورشی و علوم تربیتی انتخاب و پس از طرح مسئله پژوهش با گروه ها درباره ی مشكلات و مسائل اوقات فراغت دانش آموزان زائر، این مسئله پژوهش با گروه ها درباره ی مشكلات و مسائل اوقات فراغت دانش آموزان زائر، این سوال اصلی پژوهش مطرح شد كه راه تقویت، غنی سازی و معنابخشی اوقات فراغت دانش آموزان زائر چیست؟ موضوع تحقیق در گروه ها بررسی و تعداد 4 مؤلفه اساسی از طرف آنها مطرح گردید كه به عنوان سوالات تحقیق بیان شد. برای پاسخ به سوالات از پرسشنامه كه دارای 21 سوال بسته و یك سوال باز است به عنوان روش جمع آوری اطلاعات استفاده شد. اطلاعات حاصل از نمونه ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، فراوانی و درصد) و آمار استنباطی غیر پارامتریك (آزمون كروسكال والیس) برای بررسی تفاوت نگرش ها تحلیل گردید از مجموع پاسخ های ارائه شده، وجود پایگاه های متمركز خاص دانش آموزان زائر بیشترین فراوانی، و طرح تشكیل پایگاه در مناطق حاشیه ای كمترین فراوانی را داشته، فراوانی و الویت بقیه عوامل و اجزاء (21 مؤلفه پیشنهادی) در گزارش تحلیل آماری ذكر شده كه قابل تأمل است. در پایان پیشنهاداتی به مسئولان و متولیان ارائه، كه اجرا آنها روند غنی سازی برنامه های اوقات فراغت را تسهیل خواهد كرد.