بررسي اثر دو كراس لينك كننده گلوتار آلدئيد و گليسر آلدئيد بر پايداري نانو الياف ژلاتين

یكی از دغدغه های امروزی دانشمندان در مهندسی بافت بعد از تولید داربست های ناپایدار در محیطهای آبی، پایدارسازی آن داربست ها در محیطهای آبی می باشد كه به این منظور اتصال عرضی دهنده های متفاوتی به كار می رود كه اكثر این اتصال عرضی دهنده ها عموماً سمی می باشند، در این تحقیق بر آن شدیم كه اثر گلوتر آلدئید كه یك اتصال عرضی دهنده است و به طور معمول برای ایجاد اتصال عرضی نانو الیاف ژلاتین به كار برده می شود و هم چنین گلیسر آلدئید كه برای ایجاد اتصال عرضی گویچه های ژلاتین استفاده می شود را به طور مجزا بر روی نانو الیاف ژلاتین بررسی كنیم. نتایج بررسیها نشان داد كه گلیسر آلدئید در مقایسه با گلوتارآلدئید دارای قابلیت اتصال عرضی كنندگی خوب می باشد هم چنین سمیت كم تری نیز دارد