روشي جهت محاسبه حداقل ضخامت لازم براي جان و ورق متصل به بال ستونهاي مركب، در محل اتصال با صفحه مهاربند

سیستم مهاربندی از عناصر باربر جانبی در قاب های ساختمانی ساده محسوب می شوند كه نقش مهمی در مقاومت سازه هنگام زلزله دارند. با توجه به اینكه در ایران اغلب اسكلت های فولادی بصورت جوشی اجرا می شوند و حجم جوشكاری صفحات مهاربند در محل اتصال با تیر و ستون نسبتا زیاد می باشد، لذا با ضعف ایجاد شده در محل جوش ناشی از جوشكاری د رمحل، جوش سربالا و آمپر نامناسب، محل اتصال ممكن است دچار سوختگی، سوراخ شدگی و یا تنش های پس ماند حرارتی قرار گیرد. از آنجائیكه هنگام زلزله نیروهای كشش و فشاری ایجاد شده در مهاربند می تواند با توجه به ضعف های گفته شده در محل اتصال، ایجاد تغییر شكل و یا پارگی د رجان و یا ورق متصل به بال ستون مركب نماید، بنابراین روابطی جهت تعیین ضخاغمت حداقل مورد نیاز برای جان ستون و یا ورق متصل به بال ستون ضروری به نظر می رسد. در این نگارش با استفاده از تئوری خطوط گسیختگی، روابطی جهت تعیین ضخامت حداقل ارائه شده است.