تاثير زمين ريخت شناسي ديرين بر احتمال وقوع لغزشهاي عميق در نهشته هاي ولكانيكي، مطلالعه موردي: گردنه صائين (جاده اردبيل- سراب)

بررسی مناطقی كه از لحاظ زمینشناسی و زمینریخت شناسی مستعد وقوع زمینلغزش هستند در تمام پروژههاي عمرانی بویژه سازههاي خطی امري ضروري میباشد. اگر منطقه مورد نظر داراي شواهد متعدد رخداد زمینلغزشهاي قدیمی باشد، اهمیت این مسئله دوچندان میشود. زمینلغزش 16 خرداد سال 1384 كه در منطقه ولكانیكی (گردنه صائین) در حدفاصل جاده نیر- سراب رخ داده مثال خوبی براي این مطلب است. عوامل مختلفی در ایجاد این زمین لغزه نقش داشتهاند كه از جمله میتوان به عوامل زمینشناسی (لیتولوژي و ساختار زمین شناسی)، ضخامت و بافت خاكو سنگهاي سست، درصد پوشش گیاهی، كاربري زمینها، میزان پستی و بلندي، شیب دامنه، و بالاخره آب- هاي زیر زمینی اشاره نمود. بدین منظور براي مشخصكردن یكی از عوامل مهم تاثیرگذار در وقوع لغزش، 5 گمانه حفاري شده در محل بررسی گردید و با استفاده از شواهد سطحی چینهاي، انطباق چینهشناسی لایههاي درگیر در لغزش انجام پذیرفت. مطالعات انجام شده نشان داد كه یكی از عوامل محتمل وقوع لغزش شرایط محلی زمینریخت شناسی دیرین و وجود یك محدوده فروافتاده با تغییرناگهانی ضخامت خاك و سنگ لغزیده در محل لغزش بوده است. چنین فروافتادگی سبب زهكششدن آبهاي عمقی از منطقه بالادست و در طول زمان بسوي زمین لغزش گردنه صائین شده و در نتیجه باعثتشكیل زون هوازده ولكانیكی مستعد چنین لغزشبزرگی شده است