بررسي موانع توسعه كارآفريني از نظر كاركنان و مديران اداره صنعت ،معدن و تجارت استان اردبيل

پژوهش حاضر تحت عنوان موانع توسعه كارآفرینی در شهر اردبيل می باشد. بدین منظور موانع توسعه كارآفرینی در شهر اردبيل حول سه محور درون زا، برون زا و منتجی كه شامل 8 سئوال اصلی بوده است مورد بررسی قرار گرفته است. روش پژهش توصيفی از نوع پيمایشی بوده است. جامعه آماری شامل كليه كاركنان و مدیران اداره صنعت،معدن و تجارت استان اردبيل بوده كه با استفاده از نمونه گيری تصادفی با استفاده از جدول مورگان تعداد 150 نفر به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه بوده و داده های حاصل به دو شيوه توصيفی و استنباطی تحليل آماری شده است. عمده ترین یافته های پژوهش نشان دادكه، طبق آزمون رتبه بندی فریدمن،اولاً موانع درونزا بيشترین نقش بازدارندگی را در توسعه كارآفرینی در شهر اردبيل دارند؛ پس از آن موانع برونزا و در رتبه سوم موانع منتجی قرار دارد. ثانياً بين ميزان اهميت موانع درونزا تفاوت معنادار وجود ندارد و با توجه به ميانگين رتبه های حساب شده، نقش مدیریت ارشد مهمترین مانع درونزای كارآفرینی در شهر اردبيل می باشد و پس از آن به ترتيب، نقش پيچيدگی اهداف، و در نهایت نقش منابع انسانی مهمترین مانع درون زای كارآفرینی در شهر اردبيل می باشد. ثالثاً بين ميزان اهميت موانع برونزا تفاوت معنادار وجود ندارد و با توجه به ميانگين رتبه های محاسبه شده، نقش عوامل علمی و تحقيقاتی، مهمترین مانع برون زای كارآفرینی در شهر اردبيل می باشد و پس از آن به ترتيب عوامل فرهنگی، عوامل سياسی اجتماعی، و در نهایت عوامل اقتصادی ومالی مهمترین موانع برون زای كارآفرینی در شهر اردبيل می - باشد. رابعاً با توجه به ميانگين رتبه محاسبه شده، نقش ، ضریب كوشش نيز مانع منتجی كارآفرینی در شهر اردبيل می باشد.