طراحي مدلي براي ارزيابي كارايي مراكز تحقيقاتي دانشگاهي با استفاده از روش تحليل پوششي پنجره اي داده ها

اندازه گیري كارایی سازمانهاي تحقیقاتی و تحلیل و مقایسه عملكرد این سازمانها نقش مهمی در ارتقا سطح كارایی و بهره وري آنها داشته و پشتوانه اي براي برنامه ریزيهاي آتی سازمان میباشد. یكی از روشهاي معمولی اندازهگیري كارایی میباشد. این روش علیرغم مزایایی كه دارد، در زمانی كه تعداد (DEA) واحدهاي مشابه، روش تحلیل پوششی دادهها پنجرهاي DEA كم میباشد، به خوبی قادر به اندازه گیري كارایی نمیباشد. لذا با استفاده از (DMU) واحدهاي تصمیم گیرنده تعداد واحدهاي تصمیم گیرنده افزایش پیدا میكند و به خوبی میتوان كارایی سازمانها را اندازه گیري كرد. در این مقاله ابتدا با استفاده از ادبیات موضوع و نظر خبرگان مراكز تحقیقاتی، معیارهاي ارزیابی را بدست آورده و پس از تعیین ورودي یا خروجی كارایی سازمانها در هر سال محاسبه شده و سپس با Excel DEA Solver بودن این شاخصها، با قرار دادن آنها در نرم افزار تشكیل پنجرههایی به عرض سه سال میانگین كارایی هر سازمان مشخص میشود. و در نهایت این مراكز تحقیقاتی رتبه بندي می شوند.