بررسي تطبيقي سير تحول انديشه هاي حمل و نقل و پايداري اجتماعي در طراحي پايانه هاي مسافري

امروزه با گسترش خدمت رسانی مراكز متعدد كه تابع رشد روزافزون نیازهای جوامع انسانی می باشد، صنعت حملونقل به عنوان یكی از عوامل اساسی در جریان توسعه جوامع، به طور همزمان دارای نقش تاثیرگذار و تاثیرپذیر بوده است. در این بین نقش كلیدی پایانه های مسافری در صنعت حمل و نقل كه محل تلاقی حمل و نقل درون شهری و برون شهری است و در ابتدای خطوط مواصلاتی اصلی، شهرها را با مراكز جمعیتی دیگر متصل می نماید، حائز اهمیت می باشد. فضای پایانه كه از جمله فضاهای عمومی است، بستری برای وقوع بخشی از فعالیتهای اجتماعی محسوب می شود. در سالهای اخیر با افزایش فردگرایی، عوامل اجتماعی به عنوان پیش نیازی برای پایداری فضاهای عمومی كه نقشی اساسی در برقراری تعاملات اجتماعی ایفا می نمایندمورد توجه جدی قرار گرفته اند. در بحث پایداری بیشتر تأكید بر عوامل زیست محیطی و اقتصادی بوده، از این رو، مسئله افزایش و ایجاد تعامل اجتماعی مطلوب در فضاهای معماری عمومی توسط طراحان، زمینه ساز كنكاش در خصوص سیر تحول رویكردهای نظری حمل و نقل و زمینه های نظری پایداری اجتماعی بوده است. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی نظرات اصلیترین و مطرحترین متفكران مرتبط با این دو وجه به روش مطالعه اسنادی و با استفاده از منابع واجد ارزش در این عرصه، ضمن بررسی متاخرترین ایده ها، این نظریه پردازان را در دو محور جداگانه دسته بندی نموده است . نتایجحاصل از این مطالعه نشان می دهد كه گرچه دیدگاه های ارائه شده در ارتباط با این موضوع در بسیاری موارد واجد جنبه هایی مشترك بوده اند اما در دوران اخیر با تثبیت اهمیت نقش شاخصهای كیفی و اجتماعی، تاكید بسیار بر رویكردهای پایداری محیطی، اجتماعی و ایجاد امنیت می باشد . به عبارتی درطی قرن گذشته تا به امروز یك جهت گیری كلی از طراحی بر اساس زندگی ماشین مدار به سمت طراحی انسان مداری به وجود آمده است .