بررسي اثر فاصله آبشكن هاي متوالي بر پديدة آبشستگي در قوس ۱۸۰ درجه رودخانه ها

ساما ندهی رودخانه ها در محل قوس با اهدافی نظیر جلوگیری از تغییر انحناء قوس، جلوگیری از تغییرات مورفولوژی و تراز بستر، حفاظت از دیوار خارجی در برابر فرسایش ، كنترل رسوب گذار ی در مجاور دیوار داخلی بخش مهمی از مدیریت رودخانه می باشد. یكی از روشهای متداول برای حفاظت دیواره خارجی قوس رودخانه ها در برابر آبشستگی، استفاده از آبشكن هاست. یكی از موارد مهم در طراحی آبشكن ها، موقعیت نصب آبشكن در قوس و نیز حداكثر عمق آبشستگی در نزدیكی دماغه آبشكن می باشد.بمنظور بررسی اثر فاصله بین آبشكن های سری كامل بر فرآیند آبشستگی ، آزمایشهایی در یك فلوم آزمایشگاهی با قوس 180 درجه و 4.7 R B( قوس ملایم) از جنس پلاكسی گلاس انجام شد. در این تحقیق با قراردادن آبشكن متوالی در شرایط نصب 7و 14 آبشكن به طول 12 سانتیمتر در دبی های 20 ، 24 ، 27 لیتر در ثانیه و عمق ثابت 14 سانتیمتر، پدیدة آبشستگی حول آبشكن در حالت آب زلال مورد بررسی قرار گرفت. برای مصالح كف فلوم از ماسه طبیعی رودخانه ای با 2mm ،D50 و ضریب یكنواختی 1/7 استفاده شد. به منظور تحلیل و تجزیه بهتر نتا یج، قوس مدل به سه ناحیه تقسیم بندی شد. نتایج بررسی ها نشان داد كه در شرایط نصب 7 و 14 آبشكن ، عمق آبشستگی آبشكن های انتهائی واقع در ناحیه سوم (125 تا 180 درجه) نسبت به دو ناحیه دیگر (0 تا 125 درجه) بیشترین آبشستگی شد. در كلیه آزمایشهای مربوط به نصب ۷ و ۱۴ آبشكن عمق آبشستگی در شرا یط نصب ۷ آبشكن بیشتر ا ز ۱۴ آبشكن بدست آمد بعبارت دیگر هر چه فاصله بین آبشكن ها بیشتر باشد عمق آبشستگی نیز افزایش خواهد یافت . همچنین با افزایش دبی جریان عمق آبشستگی در تمام آبشكن ها افزایش یافت.