بررسي شيوه بازنويسي مهدي آذر يزدي از داستان (( دو بط و باخه دوست آنان )) از كليله و دمنه

بازنویسی، نوشتن دوبارهٔ یك اثر است، كه با حفظ اصلی آن برای گروه خاصی از مخاطبان نوشته می شود. مهدی آذریزدی (۱۳۸۸-۱۳۰۱) از نخستین بازنویسان معاصر متون كهن است كه در سال ۱۳۳۹ داستان «دو بط و باخهٔ دوست آنان» را در جلد اول كتاب «قصه های خوب برای بچه های خوب» با نام «سنگ پشت پر حرف» و به شیوهٔ ساده نویسی برای گروه سنی كودك و نوجوان نوشت. باز نوشتهٔ او در زمینهٔ مختصات زبانی، منحصر به واژه های قابل فهم مخاطبان نیست بلكه آشنا كردن ذهن كودك با واژه های جدید از خواص نثر او به شمار میرود. از معدود ناهماهنگی های زبانی داستان بازیان مخاطب، كاربرد شیوهٔ قدیمی برخی جملات و افعال و همچنین استفاده از برخی واژگان عامیانه است؛ ضرب المثل و تعداد نسبتاً زیادی از عبارات و اصطلاحات عامیانه به كار رفته است ولی زبان داستان، زبان ادبی و هنری به شمار نمی رود. در زمینهٔ محتوای داستان، مفاهیم اخلاقی و آموزشی توجه كرده و تغییر چشمگیری در حوادث و عناصر داستانی صورت نداده و به میزان پیچیدگی های لفظی و محتوایی، متناسب ادبیات كودك و نوجوان تأليف شده است .