اثر جيبرليك اسيد بر عملكرد و غلظت فنول و فلاونوئيد ميوه انگور بيدانه سفيد

جیبرلیك اسید در انگورهایی مانند بیدانه سفید كه خوشه متراكمی دارد باعث بازشدن و طویل شدن خوشه می شود و كاربرد پس از گل دهی اسید جیبرلیك اندازه حبه را از طریق افزایش تقسیمات سلولی یا ابعاد سلولها یا هر دو افزایش میدهد. در تحقیق حاضر اثر غلظت های مختلف اسید جیبرلیك (صفر، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ پیپیام) در قالب طرح بلوك های كامل تصادفی بر وزن حبه، خوشه و عملكرد و نیز محتوای فنول، فلاونوئید و آنتوسیانین میوه انگور مورد بررسی قرار گرفت. برای این بوته های انگور رقم بیدانه سفید با شرایط رشد و هرسی یكنواخت در یك قطعه باغ مادری ۱۲ ساله واقع در شهرستان ملایر انتخاب و محلول پاشی شامل یك مرحله قبل و دو مرحله بعد از گلدهی تا مرحله آب چك روی تاكاها در غروب انجام شد. بر اساس نتایج بیشترین طول و عرض خوشه، وزن حبه، وزن خوشه و عملكرد مربوط به تیمار ۹۰ پیپیام اسید جیبرلیك بود كه اختلاف معنی داری با سایر تیمارها از این نظر داشت. بیشترین درصد قند، محتوای فنول كلی، فلاونوئیدها مربوط به تیمار ۹۰ پیپیام بود كه اختلاف معنی داری با تیمار ۶۰ پیپیام نشان نداد. كمترین این شاخصها مربوط به تاك های شاهد بود بین غلظت آنتوسیانین تیمارهای اسید جیببرلیك اختلاف معنی داری مشاهده نشد. كاربرد جیببرلیك اسید باعث كاهش مواد جامد محلول و آنتوسیانین شد.