پذيرش تكنولوژي آبياري تحت فشار و افزايش بهره وري آب كشاورزي

آب از دير باز و از بدو پيدايش حيات، نقش اساسي در ادامه زندگي داشته است. اين واقعيت تاريخي كه تمدن هاي بزرگ باستاني در كنار رودها بنا شده اند گوياي اهميت و ارزش آب در حال، گذشته و آينده است. آبياري به معني پخش آب روي زمين جهت 6 ميليون هكتار در سال / نفوذ در خاك براي استفاده گياه و توليد محصول مي باشد.در كشور ما سطح زير كشت اراضي آبي 65 پايه( 1380 ) بوده است كه در سال ( 1388 ) اين رقم به 9 ميليون هكتار بالغ گرديده است. طبق گزارش هاي موجود نياز آبي كشور در سال 1400 به 150 ميليارد متر مكعب خواهد رسيد، اين در حالي است كه در مصارف كشاورزي گاهي تا 170 درصد هدر روي آب وجود دارد. با به كار گيري سيستم هاي آبياري تحت فشار، ضمن افزايش بهره وري آب، بهره وري نيروي كار نيز از راه صرفه جويي در نيروي كار آبياري افزوده مي شود. در شرايطي كه عامل محدود كننده كشاورزي آب باشد، افزايش بهره وري آب مي تواند سبب ازدياد سطح زير كشت شود كه در نتيجه آن تغييراتي نيز در ميزان تقاضا براي نيروي كار كشاورزي پديد مي آيد. اين تحقيق ازجمله مطالعات كتابخانه اي است كه با هدف بررسي اهميت آبياري تحت فشار در افزايش بهره وري محصولات كشاورزي مطالعه شده است. در نتيجه به كارگيري آبّياري تحت فشار در مزارع مي تواند باعث صرفه جويي در نيروي كار و مصرف آّ ب گردد.