نخبه پروري و آموزش استعدادهاي درخشان از منظر فلاسفه تعليم و تربيت

بسیاری مربیان و فلاسفه تعلیم و تربیت در طول تاریخ، توجه به مقوله تفاوت های فردی و پرورش نخبگان و استعدادهای درخشان را به منظور تربیت انسان های توسعه یافته و توسعه برانگیز، در صدر افكار و آراء تربیتی خود قرار داده اند؛ هرچند برخی از فلاسفه، نظیر كانت، با تأكید بر مساوات در فراهم ساختن فرصت های تربیتی، مخالف جداسازی نخبگان و نخبه پروری در تعلیم و تربیت بوده اند. این مقاله با درك اهمیت موضوع، به بررسی سیر تطور و تحول مفهوم نخبگی و آموزش نخبگان از دیدگاه فلاسفه و مربیان تربیتی پرداخته است. در این مقاله كه در زمره مقالات مروری و كتابخانه ای است، چیستی مفهوم نخبگی و تیزهوشی، چرایی و ضرورت توجه به مقوله تفاوتهای فردی و شناخت و هدایت نخبگان، تاریخچه آموزش نخبگان در ایران و تعدادی از كشورها و ویژگى هاى نخبگان مورد توجه قرار گرفته است. این نوشتار بر پایه این باور شكل گرفته است كه براى آموزش نخبگان، نمى توان به برنامه هاى عادى مدارس بسنده كرد، بلكه باید محتوا، روش و یا محیط تربیتى متفاوتی را شكل داد تا انسان های فرهیخته، كه محوریت توسعه پایدار كشورها را شكل می دهند در پرتو آموزش و پرورش نخبگان تربیت گردند.