مطالعه و ارزيابي وضعيت سرمايهگذاري و مشاركت بخش خصوصي در حوزه صنعت ساختمان به شيوه مشاركت در ساخت مطالعه موردي: سازمان شهرداري در كلانشهرها

منابع مالی موردنیاز برای پروژههای زیربنایی توسعه شهری توسط شهرداری كلانشهرهای ایران بهطور معمول از محل درآمدهای ناشی از اخذ عوارض ساختوساز، عوارض خدمات شهری، استقراض از بانكها و مؤسسات اعتباری، فروش املاك و مستغلات و كمكهای دولتی تأمین میگردد. حال اینكه اجرای طرحهای توسعهی شهری مانند اصلاح بافت فیزیكی و قدیمی شهر، برطرف نمودن مشكلات ترافیكی و كمبود تأسیسات و تجهیزات شهری، اصلاح دستگاههای حمل ونقل درونشهری، توسعهی فضای سبز، مقابلهی با آلودگی هوا و اجرای طرحهای زیربنایی درزمینهی ایمنسازی شهرها در مقابل بلایای طبیعی، همگی مستلزم تأمین منابع درآمدی كلان، مطمئن و پایدار است كه درآمدهای ناشی از عوارض و عواید شهرداریها برای این منظور كافی نیست. یكی از روشهای نوین كه در دو دههی اخیر برای تأمین منابع مالی پروژههای توسعه شهری بهخصوص برای اصلاح بافتهای قدیمی شهر، توسط شهرداری كلانشهرهایی مانند تهران، مشهد و تبریز رواج یافته است، روش مشاركت در ساخت )مشاركت مستقیم با سرمایهگذار سازنده( بوده است. در این شیوه مشاركت، مقدار سهم هر طرف قرارداد به نسبت آوردههایشان مانند زمین ، هزینه طراحی و ساخت، هزینه انشعابات و مجوزات تعیین می شود و پس از پایان ساخت و ساز، افراز سهمالشركه طرفین بر اساس آورده آنها صورت میگیرد. در این شیوه، شهرداریها میتوانند از امكانات خود مانند زمین و مجوزهای ساخت استفاده كنند و با این آورده وارد مشاركت با بخش خصوصی شوند. در این پژوهش سعی شده است تا با استفاده از روش SWOT ، نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصتها و تهدیدهای ساختوساز به شیوه مشاركت در ساخت برای سازمان شهرداری در كلانشهرهای ایران شناسایی و با تشكیل ماتریس SWOT ، استراتژیهای پاسخ در قالب استراتژیهای تهاجمی، محافظهكارانه، رقابتی و تدافعی پیشنهاد گردد