استفاده از معيار حداقل جريان زيست محيطي براي بررسي و تحليل خشكسالي هيدرولوژيكي در رودخانه ها

تاكنون شاخص خشكسالی هیدرولوژیكی مناسبی كه بتواند با پایش جریان رودخانه و پیش بینی موقیعت های بحرانی، به مدیریت بهینه بهره برداری از آبهای سطحی كمك نماید ارائه نشده است . برای تحقق این هدف در سه حالت الف- انتخاب سطوح آستانه مختلف بصورت درصدی از میانگین درازمدت ( 80 درصد و 70 درصد) ،ب-منحنی تداوم جریان با استفاده از شاخص های مبتنی بر معیارهای زیست محیطی ج- روش SDI (مبتنی بر داده های استاندارد شده سری زمانی)، فراوانی وقوع دوره های خشكسالی هیدرولوژیكی جریان رودخانه در منطقه مورد مطالعه، مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به آستانه انتخابی، فراوانی وقوع دوره های خشكسالی در حالت الف حدود 49/7 و 52/3 درصد ، در حالت ب،22/4 درصد و نهایتاً در حالت ج،12/4 درصد بدست آمد.با توجه به نتایج حاصل از بررسی شرایط هیدرولوژیكی، آستانه 90% در منحنی تداوم جریان كه عملا معرف حداقل جریان زیست محیطی می باشد به عنوان اندكس خشكسالی هیدرولوژیكی تعریف گردید. برا ین اساس استفاده از منحنی تداوم جریان برمبنای معیارهای زیست محیطی برای پایش و ارزیابی خشكسالی هیدرولوژیكی توصیه می گردد.