بررسي روش هاي طراحي پايدار براي مجتمع هاي مسكوني هزاره سوم

طراحی پایدار كه امروزه در بیشتر مجامع معماری مطرح می شود و از بحث بر انگیزترین موضوعات معماری است، رویكردی نوین و بی سابقه نیست و از سر آغاز تمدن های كهن به روش های مختلف مورد توجه بوده است. شیوه امروزی تولید، مصرف و روش زندگی ما ممكن است پایدار نبوده و تأثیرات زیان آوری در محیط داشته باشد. بناهای پایدار باید كمترین تأثیر مخرب را در محیط زیست و محیط مصنوع داشته باشند. دغدغه اصلی پایداری توج به شرایط محیطی است. از اهداف طراحی پایدار، ایجاد تعادل پایدار بین موجودات زنده، طبیعت و محیط مصنوع، به حداكثر رساندن آسایش انسان برنامه ریزی كارآمد، طراحی ساده و مدولار، به حداقل رساندن فضاهای قابل استفاده، به حداقل رساندن هزینه ها و تقلیل هزینه نگهداری اشاره كرد . هر جامعه ای به پایداری برسد، عدالت بین نسل ها را تأمین كرده است. در طراحی پایدار باید فرهنگ ها مذاهب، سنت و عادات مردمی مورد توجه قرارگیرند. از مهمترین اصول معماری پایدار در نظر گرفتن اقلیم می باشد، بدون در نظر گرفتن عوامل اقلیمی ساختمان با اتلاف انرژی روبرو خواهد بود . پژوهش حاضر كوششی است در جهت بیان روش های طراحی پایدار در پروژه های مسكونی طراحی شده در هزاره سوم. در این مقاله هدف بررسی مؤلفه های طراحی پایدار در شش پروژه مسكونی هزاره سوم، مجتمع مسكونی H8، پروژه مسكونی اوی، برج مسكونی پیل، مجتمع مسكونی بار آپارتمان رقصان و مجتمع مسكونی ویراونت به طور خاص می باشد. روش تحقیق بصورت تحلیلی- توصیفی و مقایسه با موارد مشابه می باشد و بر اساس مطا لعات كتابخانه ای انجام گرفته است.