بررسي نقش فضاي سبز در كاهش جزاير حرارتي

با توسعه و رشد سریع شهرنشینی، در قرن بیستم بعد از انقلاب صنعتی، مقادیر زیادی ازمساحت مناطق كشاورزی و جنگلی جای خود را به خانه ها، مناطق صنعتی و دیگر زیرساخت ها دادند. همچنین در برخی از نواحی شهری تغییرات كاربری ها، كاهش پوشش گیاهی، افزایش جمعیت و در پی آن افزایش تردد خودروها و وجود صنایع، موجب افزایش دمای برخی مناطق شهری نسبت به دیگر مناطق می شوند. بنابراین در مناطق شهری، بسته به پوشش زمین، مناطقی با درجه حرارت بیشتر از سایر نواحی اطراف به وجود می آید، كه این پدیده را جزیره حرارتی شهرها می نامند. جزیره گرمایی شهری نوعی تغییردر اقلیم كلان شهرها است كه تحت تاثیر افزایش سطح زمین های پوشیده از ساختمان به وجود می آید وباعث می شود دمای شهر در مقایسه با زمانی كه پوشیده از فضای سبز و گیاه است، افزایش یابد . فضای سبز با كاهش دما و افزایش رطوبت و در نهایت كاهش پدیده جزیره حرارتی و همچنین كاهش رواناب، درارتقاء سطح آسایش شهروندان و درنهایت پایداری محیط شهری موثر خواهد بود. بنابراین هدف از این تحقیق نقش واهمیت فضای سبزدر كنترل وكاهش دمای شهری می باشد. این مطالعه از نوع مروری می باشد كه ابتدا مطالعات كتابخانهای انجام گرفت و سپس اهمیت فضای سبز دركنترل و كاهش دمای شهری و راههای پیشگیری از افزایش دما مورد بررسی قرارگرفت. لذا دراین پژوهش سعی شده است، به بررسی مهمترین اثرات فضای سبزدر كنترل دمای هوای شهری پرداخته شود ودر نهایت راهكارها وپیشنهاداتی برای فضای سبز شهری جهت كنترل وكاهش دمای هوا اتخاذ گردد.