بررسي تاثير گردشگري روستايي برتغيير كاربري اراضي از ديدگاه محيط زيستي, مطالعه موردي: كن - سولقان

تغییر كاربری اراضی یكی از پیامدهای محیطی رشد گردشگری روستایی استكه كن - سولقان واقع در شمال غرب تهران یكی از نواحی كوهستانی حومه شهر تهران است كه درنتیجه برخورداری از جاذبه های طبیعی و فرهنگی با روند رو به رشدی درزمینه گرشدگری روبرو است بطوریكه افزایش تقاضا درزمینه های گردشگری خانه های دوم امكانات و فضاهای تفریحی و خدمات مرتبط با گردشگری از مهمترین پیامدهای این وضعیت به شمار می آیند این پژوهش بررسی ابعاد محیط زیستی رشد گردشگری درمنطقه كن سولفان را در كانون توجه دارد و اثرات تغییر كنترل نشده كاربری اراضی بدون توجه به ملاحظات بوم شناختی را دنبال می كند چارچوب روش شناسی پژوهش برپایه ی مدل مطالعاتی و كل نگر DPSIR قرار دارد یافته ها بیانگر پیامدهای منفی تغییر كاربری اراضی از دیدگاه محیط زیستی است مانند تخریب چشم اندازهای طبیعی تبدیل باغها و زمینهای محدود كشاورزی به ساخت و ساز خانه های دوم رستوران داری و امكانات تفریحی افزایش ساخت و ساز دراراضی نامناسب مانند حریم رودخانه سولقان و شیب تند دره ها

Tourism environmental challenges will be changed into threats rapidly. More important challenge is Soolqan village, (in orthwest of Tehran) that established in highlands, as a .fast land use change sample, is absorbing significant number of tourists. High volume of tourists, create a demand for second homes, recreational spaces and more services and goods. As a result, many natural and pasture lands in inappropriate slopes and places has utilization as residential, business land use and like that. These changes are shaped a new process of negative nvironmental consequences in vulnerable mountain nvironments.