شماره ركورد كنفرانس :
1153
عنوان مقاله :
بررسي تاثير غيرخطي افزايش مقدار ريتار در پايه شكري بر زمان بندش سيمان كلاس G مورد استفاده در چاه نفت
پديدآورندگان :
محسني آرمان نويسنده آزمايشگاه سيمان شركت مهندسي و خدمات چاه پيماي مهران - مهندس آزمايشگاه سيمان , عسگري فاطمه نويسنده آزمايشگاه سيمان شركت مهندسي و خدمات چاه پيماي مهران - مهندس آزمايشگاه سيمان
كليدواژه :
دوغاب سيمان , ريتاردر , سيمان پورتلند , زمان بندش , دستگاه غلظت سنج (Consistometer)
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي نفت و گاز ايران
چكيده فارسي :
دوغاب سیمان از اصلی ترین اجزا جهت جلوگیری از ریزش چاه نفت و محكم شدن دیواره چاه می باشد. سیمان پورتلند مورد استفاده از اجزای مختلفی تشكیل شده است، كه این اجزا هنگام مخلوط شدن با آب واكنش- هیدراسیون- می دهند. این واكنش باعث سفت شدن دوغابسیمان و رسیدن به حداكثر مقاومت می شود. لذا طراحی دوغاب سیمان باید بگونه ای باشد كه فرصت لازم را جهت قرار گیری در محل موردنظر در درون چاه را داشته باشد. از این رو تعیین زمان بندش دوغاب سیمان بسیار حائز اهمیت می باشد. اگر طراحی دوغاب نا مناسب باشد، باعث بندش سیمان درون كیسینگ Casing)شده و نیاز به حفاری مجدد درون چاه می باشد. در این پژوهش تاثیر غیر خطی افزایش ریتاردر Retarder)بر زمان بندش سیمان مورد بررسی قرار گرفت. می توان بیان كرد كه افزایش ریتاردر تا مقداری مشخص تاثیر خطی بر زمانبندش دارد كه در این محدوده می توان با استفاده از روشهای تحلیلی مقدار ریتاردر را پیش بینی كرد، ولی با افزایش بیشتر ریتاردر به علت تشكیل لایه ای دوگانه از ریتاردر اطراف اجزای هیدراته نشده سیمان، دیگر تاثیر افزایش ریتاردر بر زمان بندش غیر خطی می باشد و در این محدوده دیگر پیش بینی مقدار ریتاردر از طریق روش های تحلیلی امكان پذیر نمی باشد و باید با روش حدس و خطا مقدار مطلوب را بدست آورد
شماره مدرك كنفرانس :
4490657
